WEBPODIUM

Leon Martina

OPA E

| Achterflaptekst |
De oude man gaat zoals altijd om tien uur naar bed. Dit keer kan hij de slaap niet vatten. Voor het eerst sinds jaren doen de littekens op zijn rug gemeen pijn. Na lang woelen valt hij toch nog in slaap, waardoor de nauwelijks waarneembare beweging in de donkerste hoek van zijn kamer hem ontgaat. Hij slaapt onrustig en droomt over zijn duistere verleden. Een verleden dat zijn gezin nooit heeft gekend. Een paar nachten later ziet hij de beweging in zijn slaapkamer wel en dat maakt hem doodsbang. Hij wordt geconfronteerd met de daden uit zijn jeugd en komt te weten hoe zijn leven er uit zou hebben gezien als hij andere keuzes had gemaakt.

Dit is de opmaat naar een even bizar als geloofwaardig verhaal waarbij verbeelding de plaats gaat innemen van de werkelijkheid en waarin vergeving een sleutelrol speelt.

| Over de schrijver |
Leon Martina: 'Zodra ik alle letters wist, ben ik gaan schrijven. Eerst spellend, de woorden voorzichtig verkennend. Ik proefde ze op mijn tong en ik genoot ervan. Ik heb altijd veel geschreven, ook in dagboeken. Ik ging Nederlands studeren om mijn letterhonger te bevredigen. Een tijd kwam ik niet meer aan schrijven toe vanwege mijn drukke werkzaamheden, maar ik miste het enorm; zoals ademhalen. Een schrijverscursus volgde en toen raakte ik in een stroomversnelling. Ik deed mee aan een schrijverswedstrijd van een uitgeverij. Mijn verhaal werd genomineerd en ik kwam in een verhalenbundel. Dit is nu vijf jaar achter elkaar gebeurd. Maar ik wilde ook een boek. Het resultaat is Opa E.'

'Alle bundels waar een verhaal van mij in staat zijn uitgegeven bij uitgeverij De Vleermuis in Roermond onder mijn pseudoniem Leon Martina.'