WEBPODIUM

Lilian Zielstra

HET DRAAIBOEK DER HALLUCINATIES

| Achterflaptekst |

"Ik ben een ongeïnteresseerde zak - en dat kan me eigenlijk niets schelen." De uitgerangeerde schrijver Erik L'Hommedieu zit op een dood spoor; als een kluizenaar leeft hij in zijn appartement. In het blijde gezelschap van Jim Beam, vinyl en sigaretten prijst hij zich volkomen gelukkig. De aantekeningen in zijn schrift zijn onherkenbaar voor hem; hij kan zich niet herinneren wanneer hij ze geschreven heeft. Dan besluit hij een vakantie te boeken; een verandering van omgeving om zijn inspiratie te doen opleven. Hij boekt de vakantie naar een klein boerendorp in het noorden van Nederland, ervan overtuigd dat niets hem daar van zijn rust en schrijven kan houden. Zijn gastvrouw is afkomstig van een rijke familie die failliet is gegaan; nu ontvangt ze gasten in haar landhuis. In ruil voor onderdak moet Erik klusjes voor haar opknappen. De opdrachten worden echter steeds vreemder en zijn gastvrouw houdt zich verborgen in het huis; het enige contact dat Erik met haar heeft zijn via de opzichter Ravers en de vreemde brieven die regelmatig opduiken. Welk geheim teistert het dorp? Waarom herkent Erik zijn eigen schrijfwerk niet? En waarom lijkt iedereen Erik in de gaten te houden?

| Over de schrijver |

Lilian Zielstra: 'Als driejarige schreef ik kranten over. Of tja, eigenlijk tekende ik de letters na. Ik zocht willekeurige letters bij elkaar en vroeg vervolgens aan mijn moeder: 'Mam, is dit een woord?' Ik was het enige kind in het dorp dat regelmatig in de bibliotheek kwam. Als men aan mij vroeg wat ik wilde worden als ik groot werd, was mijn antwoord steevast schrijver. De verhaaltjes die ik schreef werden steeds langer. Concluderend: ik wil schrijven. Dat klinkt arrogant, dat is het misschien ook. De reden is erg simpel en weinig poëtisch. Ik hou er gewoon van.'