MANUSCRIPTRECENSIE

Koen Vlaeminck

EEN LAATSTE OPTREDEN

Koen Vlaeminck schrijft om de personages waarmee hij kennis maakt een nieuw optreden te gunnen. En dat is maar goed ook, want anders zou de waarheid natuurlijk nooit aan het licht komen zoals in zijn verhaal waarmee hij won. Vlaeminck heeft in Een laatste optreden alle ingrediënten voor een spannende thriller bij elkaar gebracht. Misverstanden, bedrog, arglist, opzet, angst voor valse beschuldiging, moord en dit alles wordt bedekt met de mantel der liefde.

In al zijn onschuld maar onherkenbaar vermomd, hoopt Jos zijn jeugdliefde in een bar te kunnen spotten zonder herkend te worden. Op hetzelfde moment gebeurt er iets waardoor zijn leven verandert in een nachtmerrie. De baas van de kroeg wordt omgebracht met het glas waarop Jos zijn vingerafdrukken staan. Hij vlucht in paniek, verbrandt zijn vermomming en komt tot de conclusie dat hij nog tot 2012 heeft om zijn onschuld te bewijzen. Vanaf 2012 worden de vingerafdrukken op identiteitsdocumenten verplicht. En dan komt er onverwachts een brief van de hoogbegaafde Miriam, zijn grote jeugdliefde. Ze ontmoeten elkaar en door omstandigheden komt ze achter zijn waarheid. Ze besluit hem te gaan helpen. Er vallen zoveel doden dat Jos een vermoeden richting Miriam begint te krijgen.

Een laatste optreden is een goed opgebouwd verhaal, al zijn de draadjes aan het einde net wat te strak afgewerkt in die zin van 'eind goed al goed'. Want hoe zou het einde er uit hebben gezien als er geen politie aan te pas was gekomen, of wanneer Jos geboeid was weggevoerd, of verkleedt als haar vader op de brug in de rolstoel had gewacht om Miriam uit te lokken? En is de moord op de barkeeper uiteindelijk werkelijk opgelost? Een sterk begin verdient een sterk einde en dat sterke einde is er 'nog' niet. Volgens Dorrestein moet elk woord op de juiste plaats staan, zodat er voor de lezer geen twijfel mogelijk is aan de waarheid. Hoewel voor de Nederlandse lezers een aantal woorden en uitspraken ongebruikelijk zullen zijn, verlenen deze het verhaal een charmante echtheid. Het is absoluut een verhaal dat je verder wilt lezen als je eenmaal begonnen bent. Het is knap hoe Vlaeminck de lezer van veel informatie voorziet, informatie over beide partijen en hierdoor juist de spanning opvoert. Hoe ver kan iemand gaan? En vooral ligt er de vraag: komt deze motivatie voort uit liefde of uit zucht naar controle? Genialiteit en waanzin gaan hier hand in hand. De lezer zal zich mogelijk afvragen of Jos uiteindelijk toch niet de hoofdschuldige is in dit drama.

Team Het Manuscript

// Webpodium van Koen Vlaeminck »