WEBPODIUM

Vincent Ongkowidjojo

DAGEN VAN ONSTERFELIJKHEID

| Achterflaptekst |

Ragnarok.
Men had het voorspeld. Dat er ooit een einde zou komen aan Alles was een vrij algemeen aanvaarde hypothese. Het hoe en waarom bleven evenwel veeleer in de nevelen van het vagelijk mystieke verborgen. Een aanhoudende winter zou de wereld teisteren, maar niemand geloofde het. Niet echt. En toen stierf Balder; ten ondergegaan aan zijn eigen dromen. Odin, die niet zozeer bezorgd was over het welzijn van Zijn goddelijke kroost als wel de betekenis van de feiten wilde doorgronden, reisde naar de Onderwereld en groef een put die Hij met bloed vulde. Hij zong de Valgaldr en danste klunzig rond de offerkuil terwijl Hij dampen inademde die eerder schadelijk voor de gezondheid waren. De doden ontwaakten. Daarna wist Odin meer dan Hem lief was. Hij kende het Einde. Iedereen gaat dood.

| Over de schrijver |

Vincent Ongkowidjojo:
'Woorden strijden in mijn hoofd om een plaats in mijn verhaaltjes
Ik jaag ze op in alle stilte en in de sleur van nieuwe queesten
Op zoek naar nieuwe landschappen waar ideeën mij ontmoeten
Waar ik op Odins adem reis tot aan het strand van mijn verbeelding
Dromen sluipen in mijn bloed dat bruist om neergepend te worden
Ik giet het goud in fantasietjes en fonteinen aan herinneringen
Ontstaan bij sterrenlicht en nevel in de schemer van erkenning
Aan het strand van mijn verbeelding waar ik op mijn muze wacht
Woede drijft mij om te dichten in de eb en vloed van mijn verbeelding'