WEBPODIUM

Caroline Ligthart

GEBROKEN WIT

| Achterflaptekst |

We zijn samen, dat is genoeg. Dat houd ik mezelf voor, maar het is niet waar. Ik voel die monomane onderlaag die in mij stroomt, woedt en dicteert dat ik nooit kan begrijpen wat jou écht bezighoudt. We verlangen heftig, maar naar verschillende zaken, terwijl toen we begonnen we dachten dat we de doelen geijkt hadden, onze koers op hetzelfde kompas bepaald. Nee, lieverdje, nee. We zijn mensen. We lijken op elkaar. In die overtuiging hebben we de illusie een ander te vinden. En precies dat gaat nooit gebeuren. We leggen ons er niet bij neer maar er komt geen oplossing, geen surrogaat. We gaan door met zoeken en verlangen. Dat is alles. En dat alles is niet genoeg. Want zelfs sterven kunnen we niet met z'n tweeën.

Op het Russische platteland doet Igor Wendel verwoede pogingen de wereld op afstand te houden. Zodra hij in de rol van partner, vader of oom wordt gedwongen, weigert hij mee te doen. Zijn vriendin Alma wil graag zwanger worden en dwingt Igor veelvuldig tot seks. Wat hem eerst goed uitkwam, wordt een slepend probleem. Igor functioneert het beste als hij alleen is. Toch kan hij Alma niet missen. Hij schrijft haar brieven die ze nooit te lezen zal krijgen. Uiteindelijk bedenkt Igor een ingrijpend ritueel dat eindigt in een drama.

In Gebroken wit gaat het om keuzes en onvermogen. De keuze om wel of niet het leven in te stappen. De keuze om wel of geen kinderen te nemen. En de vraag of je de wens van je partner wel of niet laat prevaleren boven die van jezelf. Hoe het ook uitpakt, de uiteindelijke beslissing betekent levenslang.

| Over de schrijver |

Caroline Ligthart schrijft proza en toneel. Zij won diverse prijzen met haar korte verhalen en gedichten: Hendrik Prijs-prijs (2000), Het Belang van Limburg (2000), Schrijven in de zomer (2001), De Brakke Hond (2007).
Toneel van haar hand: Half gesneden (Hollandse Nieuwe 2001), De Koerskmonologen (Lempica 2002, Toneelgroep Amsterdam TamTam 2004, Over het IJ Festival 2005), Zoutzuur (opdracht en gevolg 2006).
Ligthart publiceerde in Hollands Maandblad, De Brakke Hond, LAVA en De Revisor.